Akkese obasýna çýkýyorum; yalnýzým. Yolda kabrin üstüne vardým; kurban olduðum. Erdim iþte sýlama; neden dinmiyor sýzým? Sanki canlý topraða girdim; kurban olduðum.
Öylesine bir yangý; doruk çýrasý gibi. Bilmedim baþka acý hicran yarasý gibi. Maziyi eþeledim; sanki sýrasý gibi. Mezarýnýn taþýný gördüm; kurban olduðum.
Baþýn ucunda bir gül, karýþmýþ dikenlere. Dersin baðrýný açmýþ hasretlik çekenlere. Kara yazgýlarýna boynunu bükenlere. Ona senden bir haber sordum; kurban olduðum.
Kýrk yýla sýðmadý mý onca çektiðim acý? Nisyan imiþ derlerdi kara sevda ilacý. Aþýk Çepni garibin bitti, kalmadý gücü. Gayrý ben de bohçamý dürdüm; kurban olduðum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
AŞIK ÇEPNİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.