SESSİZLİK...
Gözlerinin önünden kayboluþuyla hayatta durur aslýnda.
O sessizlik içinde duyduðun tek ses olan kalp atýþýn da yavaþlar, yavaþlar ve sessizlik.
Kalbin fazla uzaða gitmiþ olmaz ki hala sýcak.
Onunla birlikte giden kalbin onun kalbine tutunur,
Bir umut, bir þans beklercesine; tekrar atabilmek için,
Tekrar aþkla hayata dönebilmek için…
Ama ne yazýk ki sevdiðin kadar sevilmezsin hiçbir zaman.
Biliyorum alçaklýk, hatta kahpelik onunla birlikte senin hayatýnýn ellerinden gitmesi.
Biliyorum, sende biliyorsun geri vermeyecek onda kalan kalbini.
Kabullenmek lazým taþ olacak kalbin, onun sevgisinden mahrum.
Aðlayamayacaksýn bile, öyle bir duracak ki zaman, gözlerin dolmakla kalacak sadece.
Uzatacaksýn elini, çýrpýnacaksýn hatta ama öyle çok uzaktýr ki sana ulaþamayacaksýn, dokunamayacaksýn.
Hayallerinde bile yakýn olamayacaksýn ona,
Bakmaya kýyamadýðýn aþkýna…
Evet biliyorum, nasýl yaþayacaðým diye soracaksýn bana.
Yaþayamazsýn ki kalbin sende deðilken,
Onun kalbine tutsak edilmiþken…
Onu sensiz her gördüðünde bir daha, bir daha öleceksin.
Alamadýðýn her nefes bir de boðacak seni,
Onunla geçen güzel günler gözlerinin önüne gelecek ve karabasan gibi çökecek üstüne.
Duran hayatýnýn hareketlenmesi için gülümsemesi gerekecek.
Onun için arkadaþça, tabi ki senin için aþkla.
Ve sessizlik içinde bir ses,
Kalbin onun kalbinde tekrar hayat bulmuþtur.
Hayatýnýn baþlamasý on saniyelik yaþadýðýn bir umutla biter.
Onun ellerini baþka ellerde, dudaklarýný baþka dudaklarda.
Ve tekrar bir sessizlik…
Bir daha hiç ses duyulmayacakmýþ gibi bir sessizlik.
Bundan sonra böyle bir döngüyle geçer aslýnda yaþamýn.
Hapta içsen, camdan da atlasan, kalbinde çýksa yerinden ölemezsin!
Ama korkunç bir acý çekersin.
Ölümün yanýnda uyku kalacaðý…
SELCAN TÜRE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.