SENSİZİM BEN
Adýmýmý attýðým her yer insan dolu.
Yürüdüðüm yollar, bindiðim dolmuþ,
Dükkanlar, cafeler, lokantalar,
Kendini insan zanneden varlýklar dolmuþ.
Bende kendimi baþarýlý görüyorum.
Milyonlarca insan içinde yalnýz kalabilme baþarýsý,
Sayýsýz varlýk içinde onsuz olabilme baþarýsý.
Bende çoðu insan gibi baþarýsýz olmak istiyorum.
Artýk bende dünyayý bir yana alýp senin olmak istiyorum.
Ellerini tutup; günlerce, aylarca, hatta yýllarca gözlerine bakmak yerine,
Baþka insanlarýn gözlerinde senin bakýþlarýný arýyorum.
Arýyorum çünkü ben sensiz nefes alamýyorum.
Baksana halime ne kadar mutlu gözüküyorum deðil mi?
Oysa gittiðin günden beri mutluluk ne demek bilemiyorum.
Gülüyorum, gözümden bir damla düþercesine.
Aðlýyorum, her aklýma geliþinde ölürcesine.
Mutsuzum ben; beni her mutlu gördüðünde, biraz daha gülerek, biraz daha severek hayatý.
Sensizim ben; Her an yerini doldurmaya çalýþýrken, dolmayan o yerde kaybetmiþ gibi zamaný.
Sadece zamaný kaybetsem ne olurdu sanki?
Sen yanýmda kalsaydýn, hep benim olsaydýn.
Artýk ben sensizim,hep yalnýz,
Þimdi hem yalnýzým, hem ýssýz.
NUR SELCAN TÜRE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.