iki de bir külü kaþýr, Âraf kulu köz, ýþýr; asar yaftasýna; dili, sarsak; küfür eser çene kemiði, örsek; kör bakar! kabir sýnar; kili, kursak; -söze, mühür!
kof olanda öþür; salla gitsin! yap boz deðil, defter-i kebir tahtasýna düþer im; böyle belle! kâfir ile mâhir kim ola? doðrusuna kâm, eðrisine kûn; -mizân, kadir!
kim gide, kim kala bu sofrada? dakkasýna salmaz; ruhu, uçar! hile düþer okkasýna bey’in; cukkasýna iki tabur efe gelir; kemi, kümü yok; hadi deyin! cürmü kadar ehil mi hâlin? -aþýna mý, iþine mi; -nesine kefil!