içinde kocaman ulu dað
heybetli
eteklerinde oynaþýr kuðular,
badem çiçekleri
ebruli iþlemeli
bir kenarý uçurum kayalýklar
týpký ülkem gibi
faylarý kýrýk
uçmaya korkar oldu
özgür kuþlar
hýrçýn denizin ortasýnda
kulaç atan dalkavuk.
oysa,
yangýnlar deþifre ediyor
duygunun geçmiþini
yalancý emziklerde avutmuyor
nasýrýna battýkça
kan damlayan deve dikenini
/sürüsüne bereket okurken sevginin
kurban etmek ister aþkýn ebediyetini/
nedir içindeki boþluk?
yakan güneþ!
sevmiþti
kirpiklerinde yeþeren dolunay
kaybolan ateþ böceði
gönlüne eþ
adaklarýna pay býraktý
yaslý yüreðini.
diyeti ödenmeyen ateþ
ara-sýra sönmüþ volkan ortasýnda
demirliyor gemiler.
etrafýnda deniz kýzlarý
saçlarýnda yosun kokusu
mimoza çiçeklerine kardeþ
dümeninde masumiyet
öpüyor dudaklarýndan
rotasý hasret/ özlem kokan
iki damla gözyaþý ile
ýslanan gamzesi
týrmanýr
karlý doruklarýna daðlarýn.