Ýçimde bir solucan Aðýr aðýr kemiriyor beni. Birþeyler yapmalýsýn diyorum Bir yolunu bulup öldürmelisin onu En etkili ilacý içerek Çürütmelisin ufaklýðý.
Ne zaman uzansam yataða Türküsünü dinlerim, Uzun süren çýðlýkda Ýþte öldü derim Ve ne zaman doysa karným Öðrenirim ki Çýðlýklarý açlýkdandýr..
Aylarca sürdü bu Onca yer solucaný öldürüldü Diri diri kuþ aðýzlarýnda, Ýçimdeki yaþamýný sürdürdü.
Bazen sesleniyorum ona Yolun sonuna yakýnsýn! Öleceksin býrak inadý! Çýk þu çürüyecek bedenimden..!
Sinsi bir yýlan gibi Ýçtiðim þarabý yudumluyor Baðýrsaklarý yumrukluyor Bir yolunu bulup kalýyor orada.
Dayanamayýp kalktým ayaga Susturdular kendilerini, Tuttugum gibi kedimi býraktým yukarýya, Sinekler korkudan saklandýlar, Ve uzandým yataðýma Bekledim o nun sesini, Çiçeðin kuþu bekleyiþi gibi, Ay ýþýðýný vuruyorken odama, Baþladý onun doyumsuz ezgisi, Yýrtarak cigerlerimi baðýrdý, Vakit gece yarýsýyken Kesildi müziðin sesi Ve onunla bir Kesildi bir açýn nefesi.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.