Bir çýnar büyümüþ uzak ülkede, Anasý toprak basmýþ baðrýna, Yüreði avucunda filizlenmiþ, Ve bizim þu fukara yüzümüz Soluksuz akþamýn karanlýðýnda gülmüþ.. Anasý yorgun, çatlamýþ göbeði ortadan Aramýzda saçlarý örgülü teller; Dokunmak istesen acýr yarsýz yaran..
Ve bir çýnar gelmiþ dünyamýza, Gözleri yaþlý bakar anasýna, Bir çýnara uzak babasý güneþin eli, Güneþin düþleri geceye tutsak..
Mayýsýn dokunaklý þiiri, Söyler çýnarýn ninnisini, Yüreðinde taþýdýðý yiðidi Okþayarak uyutur annesi. Bu gece hesapta yoktu bebesi, Sebebi belkide rüzgarýn çenesi, Ve hesabýma düþeni ister benden, Kanýmýn çektiði küçük adam, Baðýra baðýra yazdýrýyor, Anasýnýn yorgun yorgun gözlerini...
Hepimiz bekledik,yeþermesini aðacýn, Ölüler bile uyandý yataðýndan, Ve bir çýnar umudu yaþatýr, Çoðalýr bir çýnar,ardýndan bir çýnar daha, Çoðalýr bahçemizde çocuklar, Ölülerimizin ismiyle doðarak...
Gövdesi yorgun bir toprak Büyütür otuzüç santimlik çocugu Gece adýný sayýklayarak... Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.