Ýkinci fecir vakti, bülbül-ü nâlân gibi Gönül daðýmda öttün, çeþm-i þehlâ bakýþlým. Esrarengiz þekilde, yedi uyurlar gibi Birden gönlümde yittin, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Ömür geldi geçiyor, þurada ne kaldý ki Bunca insanlar geldi, gelenler ne buldu ki Sanki biz yabancýyýz, öyle anlar oldu ki Selâm vermeden gittin, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Kâlûbelâ anýnda, ruhlar yapmýþtý akit Zaman öyle bir þey ki, en kýymetli bir nakit Sevdânla kavrulsam da, acýmadýn bir vakit Aþkýn nârýna attýn, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Sen beni anlamadýn, en sevgili yâr iken Birden bire “fâþ oldu”, aþk gönülde sýr iken Sevgisizlik yüzünden, onca derdim var iken Artý dertlere ittin, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Kavak yelleri eser, þu yaþýmda serimde Hiç kimseler olmasýn, inan benim yerimde Acýmadýn bir vakit, ikinci baharýmda Aþkýnla nâlân ettin, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Gönül verme ne olur, ne kuþa, nede kurda Bir gün döner miyiz biz; ya o yurda, bu yurda? Aramýzda daðlar var, sen orada, ben bur’da Ýnan gözümde tüttün, çeþm-i þehlâ bakýþlým…
20/05/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.