Piþmanlýklarla geçti, dolu,dolu yýllar, Ýçimde, hala o acýlarýmý taþýrým, vermedi yýllarým, bana mutluluklar, Ýþte ben, iþte ben hep ona þaþalarým.
Dünler, fýrtýna rüzgarlar gibi eserken, Bu günüm, güz geceleri kadar sessiz, Nerelerde hatalarý, yaptým derken, Düþündümki benim,” o gerçek sahipsiz.”
Biterse bir gün gelip, o piþmanlýklar, Bilin ki olacak, o sessiz derin yolculuk, Bir gün çökerse üstüme, karanlýklar, Ýþte o zaman, anlamýz olur o mutluluk.
Neylesin gönül kýsmet de yalnýzlýk varsa, Neylesin kaderimde, ! üzülmek varsa, Neylesin þu gönlüm, ! sahipsiz kalmýþsa, Ýþte o son baharda,!”her þey olur kader”
a.yüksel þanlýer
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.