Bin bir emekle kurdum yuvamý Þikayet etmeden Çektim her türlü cefayý Umudumu hiç yitirmeden Düzelecek diye Yýkýldý ocaðým Feleðin bir sillesiyle Anlayamadým nasýl geçti ÖMRÜM…
Eller gibi ben de Bir gün gülerim sandým Karþýlýk beklemeden Gönülden verdim Büyüdü kamburum Doðrulmadý belim Kalleþçe sýrtýmdan vurdu Dost bildiklerim Anlayamadým nasýl geçti ÖMRÜM…
Huyum deðildir beddua etmem Ýnsan sevgisiyle dolu içim Rabb’ime yoktur sitemim Budur benim kiþiliðim Ýki mücevherim var Bundan sonra onlarla gülsün yüzüm Anlayamadým nasýl geçti ÖMRÜM…