Sarardın Dokunsalar Ağlayacaklığımı

yakýn uzaklarým vardý seni unutmak gibi
sen göçer misin ufkumdan ki saçlarým aðarsýn
aðaçlar yaprak dökerse bilirim gitmiþsin yine
yinelemelerimde hep o soluksuz
hep o üstün körü o ayný mevsim
akþam olur da üþürüz ya aðaçlar korur çocuklarý
öylece seviyorum seni
en sade gezmelerden yarasýz dönmek gibi...

çocuk halin olurdu yanaklaþýrdýn
kirpiklerin vücutlaþýrdý
sadeleþirdin gözyaþlarýnýn yaþam sebebi gibi
tuzlaþýrdýn puslu deðil
aþardýn zamaný
aþardýn
çocuklaþýrdýn
sarardýn dokunsalar aðlayacaklýðýmý...

ihanet ediyorum uyku kaçamaklarýma
son sonbahar kadar hesaplý bir güzellikle
ölümle ayrýlýk daðlanmýþlýðým için sözleniyor
aynýlaþýyorum
tetiðe basýyor kapkara gözlerinin yokluðu
aynýlaþýyorum gitmekle...

gün geldi yapraklarýn üþüyen o sarý aydýnlýðý da terk etti
düþünmeden yankýsýzlýða düþen mecburiyetlerimizi
aðaçlarýn bize susuþu bol kemanlý bir sustalýydý
ince ince doðrayacak yýllarýmýzý…




kaðan iþçen...

Sosyal Medyada Paylaşın: