Bakıyorum Hayretle

Bakýyorum Hayretle

sýr dolu bir öðle vaktinin kýyýsýndan geçerdik
belki de hiçbir çocuða ve çocukluða özenmeden
gemiler uzaklardan el sallardý ama hayal deðillerdi
bakýþ açýmýza göre birbirimize sarýlmýþ olmalýydýk
kollarýmýz ne güne duruyordu omuzlarýmýz boynumuz...


karabataklar denizi unutur mu hiç
bu kahreden þapþallýk benim…
yollarda durup durup aðaçlarýn yapraklarýna ihanet edip
etmeyeceðini düþünmek gibi
öfkemi yenemedim…
dünyaya sensiz bakan gözlerimde
çýkmasa da sesim
bakýyorum hayretle sisli soðuðuna ayrýlýþýnýn
kucaðýmda çam ormanýndan koparýlmýþ
bir tek kozalak…bir tel saçýn…


bir can yitimi deðil mi ki her þeyin sonu
yoksa aþk bu mu
unutmak mý ki yollarýn yüründüðünü
sularýn içildiðini
ateþin yakýldýðýný
gözlerin aðlayýp güldüðünü
tatlarýn tadýldýðýný...


sonsuzadek
sadece seni
sadece seni özlüyorum demek aný gibi
göç kuþlarýnýn son çýðlýklarýyla yarýþarak
nefes nefese kalmýþ bir çocuðun
bir saniye ötesini bile görememesi gibi
sonsuzadek
sadece seni
sadece seni
arýyorum demek gibi
bir kan akýmý deðil mi ki hiçbir þeyin baþý


yoksa aþk bu mu
anýmsamak mý
anýmsamaya çalýþmak mý
unutmanýn ne olduðunu…
ama asla anýmsayamamak mý...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: