YOLLARDAN SOR BENİ

Aþkýmýza ulaþabilmek uðruna
Ne dimdik yokuþlarýna çýktýk,
Ne dimdik yokuþlarýndan indik.
Bu yalan dünyanýn.
Gerektiðinde kývrýlarak gittik,
Gereðinde dümdüz.
Bakýyorum da neler,neler çekmiþiz.
Çektiðimizi o yollardan sor.

Bazen yol üstündeki bir pýnardý duraðýmýz.
Tam karþýsýndaki tepedeydi konaðýmýz.
Bahçesinde koþuþturacaðýmýz çocuklarýmýz,
Birbirimizi her gördüðümüzde verdiðimiz
Yol kenarýndaki aþk çiçeklerimiz,
Tarlalarda yetiþmiþ sebzelerdi yemeðimiz.
Yiyemediklerimizi de yollardan sor.

Sana ulaþmak için denemediðim yol mu kaldý.
Çabuk unuttun.Ben de hal mi kaldý.
Çýkar gelirsin diye gözlerim yollarda kaldý.
Son gidiþin hep hayallerde kaldý.
Seni birileri koparýp,benden aldý.
Aldýðý sen deðildin.Kalbimi yerinden aldý.
Kalbim olmadan nasýl yaþayabildiðimi yollardan sor.

Tükendi umut, tükendi gelecek.
Gün gelip bu ömürler de bitecek.
Derdik ki; yaþanan bu aþk yetecek.
Kim derdi ki gün gelip ; bitecek.
Ne geçmiþim kaldý,ne gelecek
Bu aþýðýn halini sen yollardan sor.


Seni bulmak uðruna yürünmemiþ yol mu kaldý.
Bu yüzden adým Kaldýrým mühendisi kaldý.
Bu beden bazen bir rüzgar da,
Bazen yaðmur da kaldý.
Göçmen kuþlar bile bakakaldý.
Bakamadýðým þu dünyada yer mi kaldý.
Eskittiðim ayakkabý sayýsýný sen yollardan sor.



Muammer Erdem
Sosyal Medyada Paylaşın: