Önünde-sonunda olacak olanlar, Olsun bir saat evveli. Beklemek ne zordur anlasan, Yarým yarým solumak… Beklemek görüp de el sürmemek, Olduðun yerde kalmak… Gelsen artýk en hýzlýsýndan, Uçmaya hazýrým rüzgârý bekliyorum, Seni sevdim seveli…
Býktým usandým böyle upuzun, Ya da dimdik oturur görünmekten… Aðlamak istiyorum ben de, Çocuklar gibi içimden gelerek… Aðlamak istiyorum, Ezgisini öðrenmiþ gibi, aðlamayý bilerek… Duyulsun artýk bütün frekanslardan, Kurtulsun canlar sürünmekten…
Yorgun olan ayaklarým mý, Zihnim mi bulanmýþ yoksa yanýltýr beni? Yollarým hep çýkmaza uzar gider, Sonunda usanýp kaldýðým, Yollarým kývrým kývrým, Sakarya misali, Fazýl’ýn þiirinde daldýðým… Bilsin artýk herkes, Duyan duymayanlara ulaþtýrsýn, Bu iþler bunaltýr beni…
Enerjisi bitmemiþ, Amma arzularý yok olmuþ yaþama dair… Ne söylesem kar etmiyor, isyanlarda ruhum, Beni dinlemiyor… Ne söylesem zihnim almýyor, Baþka algýlarda, Acý da yok, artýk inlemiyor… Öðrensin þahit olanlar, Baþkalarýna da göstersinler, ne söylüyor bu þair…
Eli kulaðýnda mý aydýnlýðýn, Kulaklar seste, gözler uzak/ufuklar da mý? Þehrin üzerinde toplanan kara bulutlar mý, Yoksa þehir mi göçmüþ? Þehrin düzeni deðiþmiþ de haberimiz mi olmamýþ? Herkes ezelden mi içmiþ? Gün doðuyor hala eskisi gibi, Peki bu karanlýðýn suçu þafaklarda mý?
Ne þehir suçlu aslýnda, ne ufuklar; Ne tedirgin geceler, ne huzursuz þafaklar; Yar masum, kar üþütmüyor, nar yakmýyor! Tek suçlu içinde mahkûm olduðum Ve içime hapsettiðim o köhnemiþ sokaklar!
Tek suçlu ben Ey yar, sevinebilirsin Kazanmanýn hazzýyla baðýrýp, Zevk çýðlýklarý atabilirsin Yakalandým Bak iþte bu senin soben!
Güneri Yýldýz (Elazýð, 11.05.2011) .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.