BOYUN BORCU
Seni sevmek ibadet diyerek çýktým yola
Sürdüðüm izde durmak benim boynumun borcu
Sonunda ölüm olsa, vermek yok aþka mola
Verdiðim sözde durmak, benim boynumun borcu
Gece gündüz demeden anýp durdum adýný
Tac eyledim baþýma unutmadým yadýný
Yandým hýçkýrýklarda hep duydum feryadýný
Verdiðim sözde durmak, benim boynumun borcu
Yüreðimde ne varsa seninle bölmez miyim
Senin ile aðlayýp, seninle gülmez miyim
Ben seni deli sevdim, öl dersen ölmez miyim
Verdiðim sözde durmak, benim boynumun borcu
Seni üzen her þeye ben de kafa tutarým
Acým deðse yüreðe acýna bal katarým
Mekanýmsýn,yurdumsun ,dizlerinde yatarým
Verdiðim sözde durmak, benim boynumun borcu
Adým dilde heceyse hep çýkayým falýnda
Sevdayý ölümsüz kýl, kaymak olam balýnda
Eðer ayrý göçersek, bayraðým ben salýnda
Verdiðim sözde durmak ,benim boynumun borcu
O söz ki bir kez çýkar, namustur Dostelinde
Bir ömür baðýþlamýþ, sana gönül telinde
Adýn baki oldukça, bu sevdanýn yelinde
Verdiðim sözde durmak, benim boynumun borcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.