Tam sayfa baþlýk atan ayrýlýk gazetesi
Öfkemin paketine (k)âðýt olup sarýldý
Yalnýz öfke deðildi, öfkemden de ötesi
Sanki asâ vuruldu, Nil ikiye yarýldý
Aklýmýn dudaðýndan içmiþ olduðum sevda
Bugün baþýndan deðil ruhundan asýlýyor
Diðer yanda bîçare, kalbi kýrýk odada
Korkularým yüzünden vücudum kasýlýyor
Kan damlayan kalemim yazýyorken gizleri
Parmak ucumdan aðlar gönlümün aþk gözleri
Mâsum sandýðým meltem yüzüme dokundukça
Kasýrgaya dönüþüp ezmek istiyor sanki
Yangýnýmý çoðaltan rüzgârýný sundukça
Ömrümü kül ederek üzmek istiyor sanki
Alýþtýðým yüzünün yokluðu hayatýma
Hayaller sayesinde varlýk olarak döndü
Yokluðunun varlýðý bunca beliyyatýma
Hasretini ekledi, anýlar sende dondu
Yalnýzlýðým kendime gözlerini yumuyor
Felâket tepinirken hafsalam uyumuyor
Aþkým, bütün aþklarýn en yüksek tabakasý
Fakat bana bakanýn gördüðü çorak yaðmur
Sadâkat yemininin olmayýnca bekasý
Suya hasret gök gibi kaldým ardýnda maðdur
Lezzetsiz sözlerinle mayalanan mamülü
Ýzzetsiz davranarak nefsine azýk ettin
Nefesimle s/allanan nabzýmýn tahammülü
Sabrýný zorladýkça saðduyunu kaybettin
Zebûn kalan gönlümü soktuðun mezar soðuk
Metruk kalbimi sular, kemalâttan bir soluk
Kirpiklerimde ölüm, gözlerimde iç savaþ
Bakýþýmla yakarým siyah kâðýt ülkeni
Genzimdeki kurþuna þaþýrýr her arkadaþ
Çýðlýðýmla yýkarým dayanaksýz ilkeni
Ay’a mühür basardýn, hatýrla þiarýný
Tek sözümle gönlüne aþk naklini yapardýn
Yetersiz bahaneler dondurdu þuurunu
Oysa ’Biz’li sözlerin gölgesine tapardýn
Boþluða serpmek için biriktirdin sevmeyi
Sebep yokken durdurdun aþkýndaki ivmeyi
Ýþitme cihazýný kalbinin kulaðýna
Takabilsen duyardýn yanýk sesli gönlümü
Sis basmadan gelseydin sevgilinin aðýna
Eminim sonsuza dek unuturduk ölümü
Mûhin gece nöbeti zamanýmdan çalarken
Damarlarýmda gezen aþkýna baðýmlýydým
Rüyamýn zindanýnda daraðaçlarý varken
Ýdam pandomiminde sükûna ýlýmlýydým
Þafak vakti boðulmak hangi kitaba sýðar
Hangi soðuk topraða sýcacýk terim yaðar
Nârýn göðü tuttuðu yükseliþ döneminde
Aþkýmýn devletine imparator olmuþtun
Kurmaca yalanýnla cümlenin yükleminde
Âdem’in aldandýðý iblise kul kalmýþtýn
Þehrimin güneþine açtýðýn derin yara
Yýldýzlarý dolaþýp ciðerime ulaþtý
Can havliyle attýðým tufan koparan na’ra
Suya sürgün Ferhat’ýn yýktýðý daðý aþtý
Yedi düvel iþitti iftira attýðýný
Lâ-dinî müþrik gibi beni aldattýðýný
Gülen sabahlarýma atmýþtýn dinamiti
Çiçeklere akarken siyah giydi seherim
Ýçtiðin sigaranýn yerdeki izmariti
Deðerinde olmadý resimlerinde yerim
Topraðý âr, suyu aþk; mutluluk vatanýmý
Harfleri örgütleyen anarþist (s)özün böldü
Yalnýz senin zikrinle halvetteki kanýmý
Mülteci alan tek yer, susuz kalmýþ bir göldü
Ey asrânýn sahibi niyâzýmý mim(l)e yaz
Ýkimizin yönünü kavuþturma hiçbir yaz
Haydi söyle ne varsa içindeki saklýndan
Kaçamak bakýþlarla nedir bu çýrpýnýþýn
Söyle ki öðreneyim, neler geçti aklýndan
Söyle ki ayân olsun âleme için dýþýn
Mutlu geçen mâziden söyle Ferahnâk haber
Söyle, kara gözüne zümrüt diyeni söyle
Hani beyaz yuvayý yapacaktýk beraber
Sînemdeki umudu neden bitirdin böyle
Söyle, aþkýn libâsý karanlýk deðil miydi
Söyle, gecen gündüzden aydýnlýk deðil miydi
Haydi söyle çekinme! ’Aðlayan çölsün sen!’ de
Haydi söyle vuracak o mel’ûn son sözünü
Çölün kumu olsam da kevsere memba bende
Söyle ki gözyaþýmla doldurayým yüzünü
2011
Müjgân Akyüz/MAJ