Köpüren dalgalar yürek sahilimde ard arda patladýðýnda Yerle yeksan olurken yaptýðým camdan kuleler Ben ölürken sana Ben ölürsem Sana üzerine kokum sinmiþ çocukluk hýrkam kalsýn
Kurþuni bir günde yada ulu orta zifir gecede En girift bilmecelerin en içerisinde Ben ölürken sana Ben ölürsem Sana sýrtýmdan hiç çýkartmadýðým ilk parkam kalsýn
Adýna þehirler kurmak isterdim gözümün deðdiði her yere Oysa sadece efkarlý þiirler yazabildim Ben ölürken sana Ben ölürsem Sana hiç kullanmadýðým boþ tabakam kalsýn
Daha Hayyam dan þiirler okuyacaktým sana badý saba ile Kaf daðýna götürecektim gözlerini Ben ölürken sana Ben ölürsem Þiirlerimi terennüm eden efsunlu bir makam kalsýn
Haziranýn en tarifsiz sýcaðýnda efkarýn kucaðýnda Bilerek isteyerek taammüden Ben ölürken sana Ben ölürsem Sana takvimlerden onsekiz rakam kalsýn
Muhammed Mehmet GÜL Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.