GECE DUMAN

Bir sis perdesinin ardýndan
Sanki küçücük bir tepenin sýrtýndan
Gece sihir, gece
Ýçime süzülen çýngýraklý yýlan

Bir hayal gibi ellerimden kayýp
Hiçe sayýp varlýðýmý, bir el gibi uzayýp
Gece sessiz, gece
Hýrsýz apansýz ruhmu çalan

Bir parçasý beyaz, bin parçasý siyah
Piþmanlýklar denizim gibi eyvah
Gece duman, gece
Baþtan sona hep yalan

Kurulmuþ gözlerime sürgünlüðün kokusu
Farkýna varamadýðým bir sinsi pusu
Gece sürgün, gece
Vurgun, gece isyan, gece talan

Þakaklar kar, çýkmaz sokaklar eski yar
Ruhumu çaldýrdým, yitiðim var
Gece soygun, gece
Kayýplara verdiðim son ilan

Ve.... ezgiler dökülürken dudaðýmdan
Bir anda ortaya çýkýp, solumdan saðýmdan
Gece katil, gece
Kurþun vakitsiz alnýma sýkýlan.

Muhammed Mehmet Gül

Sosyal Medyada Paylaşın:

muhammed mehmet Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KIRGINLIK KİTABESİ ANNE-AKROSTİŞ MELANKOLİK ŞİİR ASUDE ŞİİR-Kızıma GÜLNEVA ELİFSİZ LÂM GİBİ HÜZNÜN HURUFİ TERKİBİ AH GÜZEL GÖZLÜ KADIN Temmuzdu Geceydi KALANLARIN ŞİİRİ