O kalleþ birileri, yine yollara, bomba koymuþ, O uzaktan patlatmýþ, Mehmet ’ imi vurmuþ, Dememiþ, dedelerimiz kurtardý bu memleketi, Onlar, bu vatana göz koyanlara uþak olmuþ.
Demez, biz vatandan düþmaný birlikte kovduk, Demez, omuz omuza cephede savaþýp durduk, Birlik olduk, ayný cephelerde beraber soluduk, Þimdi ne oldu bize de, birbirimize düþman olduk.
Bir parça bal çalmýþ, Türk düþmanlarý aðzýna, Düþünmez ne menfaatý olur, o bal çalanlarýn, El verip kul köle olmuþ, bal çalanýn çabalarýna, Ruhunu incitir onlar, vataný için þehit yatanlarýn.
Ana demez, baba yar çocuk denmez kýyarlar, Banka denmez, fakir denmez haraç alýp soyarlar, Ýyiliðe, yardýmlaþmaya mani olup taþ koyarlar, Demez, atamýz birlikte kurtardý bu güzel vataný.
Boþa kýyma Mehmet ‘e, sen de bir Mehmet’sin, Doðrularý gör, bu husumet kin düþmanlýk bitsin, Asker Mehmet’lerimiz, evlerine sevinerek gitsin, Bir de, bizi bize kýrdýran düþmanlar sevinmesin.
a.yüksel þanlýer
Yüksel Þanlý er Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.