MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yoruldum Anne
CoskunArslan

Yoruldum Anne



Birtek sen anlarsýn benim halimden,
Genç yaþta tükendim yoruldum anne.
Ýsyan sularýnda aktým yýllarca,
Sabýr deryasýnda duruldum anne

Kaç bahçeye baktým gül bulamadým,
Çýkmazlarda kaldým yol bulamadým,
Düþerken tutacak dal bulamadým,
Sonunda yýlana sarýldým anne.

Ýstesemde daha gülemiyorum,
Sebebini bende bilemiyorum,
Kendimle Barýþýk olamýyorum,
Kýrýldým bir kere kýrýldým anne.





Anneme

Dünyada birkere gülmemiþ yüzün
Hep yaþ ile dolmuþ gözlerin anne
Yokluðun bende en büyük hüzün
Toprak oldu öpülesi ellerin anne

Yorgun bir beden ve gülmeyen bir yüz
Kaderine aðladýn gece gündün
Genç sayýlan bir yaþta iken henüz
Pençesine düþtün kanserin anne

Uzak kaldýn nice zaman yavrundan
Dünya adeta zindandý zindan
Acýlar çýð gibi sarmýþ her yandan
Seninde böyleymiþ kaderin anne

Hepten tükenip bitmiþsin bir sabah
Ansýzýn göçüp gitmiþsin bir sabah
Orada sevindirsin seni ALLAH
Nur ile dolsun makberin anne

Coþkun Arslan



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.