Gönlüm râzý olmaz, o kara göze Üzülme sen n’olur, aðlama Gül’üm! Leylâ’m ol yak beni, köz düþtü öze Nâlân olan kalbim, daðlama Gül’üm!
Aþk yüzümden, lime lime yaralar Ruh da ki, yarayý kimler saralar Elemle karýþýk, onca karalar Ellere uyup da, baðlama Gül’üm!
Seni görür görmez, kalbe düþtü kor Gel de o âný sen, Kara’ya bir sor Aþýk olup, gönül gütmek ne de zor Raks edip gönlünü, eðleme Gül’üm!
Zaman kýsa diye, belki de evdim Âklý baþtan aldýn, ben yine övdüm Derdinle dertlendim, hem de çok sevdim Ele o imkâný, saðlama Gül’üm!
Boþ yere soldurma, o güzel teni Evet; görür görmez, ben sevdim seni Kara gözlüm n’olur, gel kýrma beni Ýçin için akta, çaðlama Gül’üm…! Ne olursun yeter, aðlama Gül’üm…!!!
07/05/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.