CAN ALIR
CAN ALIR
Hüzünlenmiþ mercan gözleryaþarýr,
Ay þavkýnda bakýþ çakar can alýr,
Nur misali parlar gözlerkamaþýr
Ey hüsnüne yandým, bakar can alýr.
Derde düþen aþýk ayýk mý gezer,
Al alev içinde kendinden bezer,
Nuru cemal görse mýsralar dizer,
Al dudaktan buse yakar can alýr.
Esme deli rüzgâr yârim incinir,
Lale sümbül boynun yana eðdirir,
Mor menekþe zülüf yere döktürür,
Al yanaktan inci akar can alýr.
Seher yeli hýrsýn kimden yanadýr,
Öz gülümekatli ferman uðratýr,
Zahir bülbül’ em zor anlar yaþatýr,
Kadir kýymet bilmez yýkar, can alýr.
Arþa çýktý sesim sunam duymadý,
Rast geldi ah, Demir caným gülmedi,
Arzuhalim, cana caným can idi,
Leblerinden düþen yakar can alýr.
Mehmet Ali DEMÝRCAN 05,06,2006 - 19,30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.