DUYMAZSIN FERYADIMI YÜREĞİMİ YAKAN

DUYMAZSIN FERYADIMI YÜREÐÝMÝ YAKAN

Gönlümün ýssýz kurak vahalarýnda,
gezdiririm an ve an gün be gün senli anýlarý.
en derinlerimden bir çýðlýk yükselir,
yýrtar geceyi yüreðimin hüzün deryalarý,
ben yanarým hasretlik narýndan,
duymazsýn feryadýmý yüreðimi yakan...

Ne ellerim dokunur merhem tenine,
ne gözlerim takýlý kalýr artýk çimen gözlerine.
Ne duyarým sevgi dolu sözcüklerini,
ne tadarým bal tadan dudak izlerini,
çok yamanmýþ sevdalý yüreði sinede taþýmak.
alev alev yanmakmýþ aþkla yaþamak,
görmezsin heba olduðumu yüreðimi talan eden...

Kývýlcýmlar düþüyor ateþ böcekleri gibi,
gözlerime, çakmak çakmak çakýyor anýlardan,
alevlerin arasýnda siluetin belli belirsiz,
araya giriyor karanlýðýn içinde köpüklü dalgalar,
aþkýmýzý mýrýldanýyor san ki dövülen kayalýklar.
Mey yerine yudumlarken demli çaydan,
boðazýma takýlýyorsun, hasreti yüreðime çakan...

Yokluðun yangýn misali, alev alev,
el ele gezdiðimiz yerler bizsiz, yetim,
ay þavkýnýn yansýdýðý kýz kulesi ýssýz,
martýlar suskun, kayalýklar bizsiz,
ne zormuþ yokluðunda anýlarda gezinmek,
tut yüreðimden, ellerimden, gül gözlerime,
sensiz nefes solumak zehir misali,
sarmala sýkýca sevgiyle yüreðime akan...

Mehmet Ali DEMÝRCAN
02.09.2014 02:43
Sosyal Medyada Paylaşın: