Anneme

Baþaklarý gecesi altýna döktü güneþ
Topraðýn ciðerini yýrtýp, alevine tutundu rüzgâr.
Alabildiðine özgür, örtüsüzdü tüm dokular.


Daldan kopup uçan yapraklar
Deminde açýldý bütün sevdalara.
Kâh toprak kâh deniz
Kök saldýlar, mor salkým sevgi saçak.


Toprakta kum tanesi, denizde köpük
Gökyüzüne süzülen kuþ gagalarýnda
Ekmek kýrýntýsý olabilmekti yaþam denilen,
Örtüsüz doku yolunu öðrettiðin.

Sabahlara doðan güneþ uðurlanýrken
Yarýnýn umuduna yatýran gecelere
Sevgin doldu mevsim mevsim.


Sosyal Medyada Paylaşın: