Kırılgan Kalp Çarpıntımda Anne

Kýrýlgan Kalp Çarpýntýmda Anne

saçlarýndan öðrendim saf kýr kokusunu
ellerindeki kýrýþýklýðý çözdüðüm an...bitmez aðustos güneþi...
yüreðin eritirken içimdeki kayalarý
nereye döküleceðini bilmiyorum umutsuzluk acý denizlerimin
yanýmdaysan kýrkikindi yaðmurlarýnýn ilk kokusuyla uyuyorum
yoksan karanlýðý derin bir çöle teslim yalnýzlýkta
ben bile unutuyorum kendimi
anne...

þimdi tutup gelincikler topluyorum zaman bahçesinden
düþ deðmemiþ papatyalar deriyorum gülüþlerinden dökülen ýþýða
soysuz uzaklýklara inat koynumdaki bakýþýnla ayaktayým
dargýn ufuklara dalgýn dalgýn inerken gökyüzü
sesinde göðeren þefkatle aþýyorum uçuklaþmasýný bekleyiþlerin
bütün balkonlardan sensin el sallayan
bütün sokaklarda çaðýran ses sesin sesin
hayata duyarlý sabahlarýmda
akþama kýrýlgan kalp çarpýntýmda
anne...

sayrýlý ikindi sessizliklerinde çýldýrasýya özlediðim
avuçlarýnýn serinliðini...bir yudum pýnar suyundan ötede
baþak bereketiyle kan kardeþ...can yoldaþ...
hangi yola çýkarsam çýkayým ilk adýmýmda telaþýnýn burukluðu
ýlýk rüzgarlar yetiþemezken nefesinin sýrtýmý sývazlayan utkulu direncine
direncinde sonsuz evrenin güleç güneþleri
aðzý süt kokulu bebelerin damaklarýyla öpüyorum onurlu aydýnlýðýný
anne...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: