Iraklara Son Şarkı
Iraklara Son Þarký
bil ki gülümseyecek gök
katran kýrýntýsý kurþunî bir kalabalýkta
düþlerimizin gaz lambalý bozkýrsallýðýna...
bil ki deniz kuþlarýyla birlikte söyleyeceðiz
ýraklara son þarkýmýzý
son sözümüz ilk kavuþmamýz gibi olacak
geçilmiþ yollarýn
aþýlmýþ daðlarýn ardýndayýz
gözyaþlarýnla ýsýtýyorum içimdeki en derin boþluðu
bakýþlarýndan mahrumluðumu...
göðsünde koca ve sonsuz bir þefkat ülkesi
sarýþýn çýrçýplak umarsýz yaz geceleri biriktirdiðim
yeni dünya aðaçlarýnýn altýnda ninniler damýtýrken sancýlarýma
sesinle hayaller kurdum beyaz kumlu denizaþýrý temmuzlu
okul sýralarýnda renkli fasulyelerde özleminin yorgunluðu
gece nöbetleri gibi azarken yalnýzlýðýmýn iç kanamalarý
saçlarýnýn yumuþaklýðýyla yaralarýmý sardýðýmsýn
kentin sisli halindeyim anne...
hadi bir daha gülerek bak acýlarýma...
kýsýk ýþýklý lambanýn altýnda yün kazaðýn arkadaþlýðý
camlarda yoksul bir kýþ akþamý kamaþtýrýyor anýlarýn diþlerini
siyah geceye kader biçilmiþ kadar uzun kollarýyla boðucu
is kokulu banyo günlerini görüyorum rüyalarýmda
üzerine toz þeker serpilmiþ yaðlý ekmek
þimdi hem ben hem evler yalnýz
þimdi annemin usul hýçkýrýðý hariç
üzerimi örtmeye yetmiyor hiçbir sýcaklýk...
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.