Derinlerde sýzlayan birþeyler var.. Eksik olan bir parça, Güneþ doðmayý unutmuþ sanki.. Çiçekler güneþe küsüp,açmaktan vazgeçmiþ.. Senden sonra bende Dünya’ya küsmeyi seçtim.. Eskisi gibi içten gülmüyorum, Gülücüklerimle etrafý aydýnlatmýyorum.. Sadece susuyorum.. Kendi içimde sensizlikle savaþýyorum.. Sonu belli olmayan bu savaþta,umutsuzca bocalýyorum..
Ve kendimi bulmaya çalýþýyorum.. Karanlýk ýssýz bir tenhada, Bir umut,bir aydýnlýk arýyorum.. Eskisi gibi deðilim artýk.. Gözyaþý dökemiyorum, Feryat edemiyorum.. Sadece susuyorum.. Kendi içimde, Kendi acýlarýmla kývranýyorum.. Herþeyden habersiz, Bir tek seni bekliyorum.. Gün geçtikçe umudumu yitirsemde, Yine býkmadan.. Sensizlikle boðuþuyorum..!!!
((Cafer Vural--Cansu Doðan))
Sosyal Medyada Paylaşın:
BayanMazoşist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.