Hani olurya bazen insan ayný þeylerden sýkýlýr
ayný yemeði yemekten,ayný yaþamaktan
ayný þarkýyý dinlemekten ve öyleki
ayný nefesi almaktan..
bazende ayný giysiden ayný makyajdan
ve dedim ya ayný öyküde hep ayný rolü oynamaktan...
hani olurya zamansýz yaðan bir yaðmurun altýnda yürürken
yapraklarýný daha yeni açmýþ aðacýn altýnda otururken
ve ýslanýrken bir yandanda farid farjatý dinlemek
etrafý öylece izlemek...
bazen içindeki sese bir anlam vermeye çalýþýrsýn
özgür olmayý hayal edersin
kaybolup gitmek istersin...
gökyüzünde birden bire kaybolan yýldýz gibi
ama ne yazýkki hayat her zaman
her istediðimizi vermeye biliyor...
olmak istediðin þehirde olmaya biliyorsun ya da
sevmediðin bir yemeði mecburiyetten yiyebilirsin
ya da ayný kiþiyi her ne kadar aþýk olmasanda
kendini ona mahçup hissettiðin için
sevmeye çalýþabilirsin...
yalnýz kalmak istesen bile hayat bir þekilde
çýkýyor karþýna
yaðmurlu birgün ve hani olurya insan içini dökmek ister
böyle bir yerde ve mause yi tutarken bile nerden baþlamak istediðini
bilemez...
iþte böyle biraz tuhaf biraz ýslak biraz da sessiz birgün...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.