Gevok!Gevokamýn!
êw çen bayize zýwýztane tubare,
tu tuni gevokamýn...
kani dayiki delal
kani zaroki bi guneh tu pýsrnaki gevokamýn
çen insan hatýn guþtun ber çawemýn
çen gevoký þesigýrýn ber gulamýn
tu tunebi...
býje býje gevokamýn tu lukibi...
çý jiyane eme....
TÜRKÇESÝ
GÜVERCÝN!
Güvercin ! Güvercinim !
Bu kaçýncý sonbahar, kýþ geçiyor,
Sen yoksun güvercinim...
Hani delal anne,
Hani günahsýz çocuklar sen sormuyorsun güvercinim
Kaç insan öldürüldü gözlerimin önünde
Kaç güvercinin kafasý kesildi yüreðimin önünde...
Sen yoktun...
Söyle söyle güvercinim sen nerdeydin ?
Ne yaþam arzusu bu bizimkisi
Bitmek bilmeyen sevdalarýmýz...
Sessizliðimizle gecenin karanlýk sularýnda boðulmamýz
Ya da kaybederken tek varlýðýmýzý
Gözyaþlarýmýzý kanlý mendillerle silmemiz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.