Eski bir akþamüstüsün gözümün ufkunda Yorgun bir düþün artýðýsýn sen dudaðýmda Sinsi korkular sarýyor sensizken gövdemi Nefessiz düþünüþlerin sýnýrýsýn hududumda
Aþikâr bir omuz olsam ben þimdi kendime Ýrinli bir göðüsten içsem aþkýn iksirini Kendi feryadýmýn mecnunu olsam daðlarda Ayrýlýðýn tunç kapýlarýndan sana gelsem
Mor sardunyalar yetiþtirdim sana bahçemde Sabýrsýz bir yolculuk düþü var yüreðimde Aþka sýðýnýyorum ben öfkelerime yenilince Adýný haykýrarak titremek son nefeste
Bu þehir senden her saniye gittiðim yer Ebedi bir bekleyiþin en maðrur þahidi Hangi uçurum alýr ki beni huzuruna Hangi baharda uzanýrým dizlerine
Sensiz milyonlarca hücreyim nedensiz Say ki, karanlýk bir dehlizdeyim nefessiz Söküldü týrnaklarým çýðlýklarým kifayetsiz Kirpiðimdeki deli seðirmesin nedensiz
Yýllardýr aynada mutsuz yüzüm kendime Kokun için çaðlar aþan bir düþ gezginiyim Asýrlardýr çürük köprüler býraktým geride Mahrem bir çýðlýðýn prangalý delisiyim
Dokun gönlümün yaylarýna aþk çýnlasýn Eskitilmemiþ yarýnlarda anlar bizi sarsýn Ýzi silinmiþ mevsimler biriktirdim sana An aþký yazsýn takvimlerin yapraklarýna
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.