Karýþtýrmayýn hiçbir þeyimi,
Her þey yerli yerinde kalsýn.
Ýstemiyorum deðiþmek özümden,
Sýkýlýyorum yeniliklerden.
Býrakýn beni daha rahatým böyle,
Ýnkýlabýmda isyanýmý saklarým.
Gülmeyin yeter yüzüme,
Yalancý kývrýmlarý iyi tanýrým.
Ýstemiyorum farklý bir dünya,
Terklerden usandým kýsacýk ömrümde.
Uzun gibi gelen ama aslýnda;
Çok az bir vakitti yaþadýklarým.
Uykularýmda sormayýn beni,
Horlamalarýmdan mana çýkarmayýn.
Rahat býrakýn beni kafesimde,
Yaþlanmayý dert etmiyorum.
Tozlansýn tüm resimsiz levhalar,
Vazolar kýrýlsýn ve kaldýrmayýn.
Ayaðýmý kanattýkça,
Gasilde beni anlatsýn isterim.
Ellemeyin boþ sigara paketlerine,
Yýkmayýn o sevdiðim evi yeniden.
Çakmaklarýma gaz doldursun Necip,
Siz karýþmayýn,atmayýn bitti diye.
Ne olur bitti demeyin bu son piyese,
Ölürken yanýmda olmayýn.
Ve ben öldükten sonra da,
Evimi müze yapmayýn.
Kabrime topraðý atmasýn yakýnlar,
Yoldan geçen birine söyleyin.
Býrakýn beni ýssýz adama,
Ellemeyin hatýralara ne olur.
Sýkmayýn beni bir kez daha,
Duymak istemiyorum.
Sevmeyi biliyorum diye,
Çýkmayýn karþýma.
Size söz veriyorum,
Bunlarýn hepsini yapýn,
Bir daha asla þiir yazmayacaðým.