Sararken gökyüzünü hicran bulutlarý, Þimþekler gözlerimden çýkan kývýlcýmlar olup çaksýn, Vursun bir yüreði orta yerinden, Kavursun bitmeyen sevgimle dolup, Ebedi, ezeli; iki ucundan varlýðý. Ruhlar caný sezeli, Ýlk kez kafayý kaldýrýp, Sahibini gördükleri gibi olsun. Olan biten her þeyi Ve hayatý hep benle bulsun.
Damarlarýnda akan kan ben olayým, Hücum edip gönlüne, Ýþgal edip her yandan, Fethimi tamamlayýp gecenin, En kýsa ve en özel bir anýnda, Otaðýmý kurayým. Ey yâr! Ben senin yoluna kurban olayým.
Zaman benim aslýnda, Her anýný doldurdum, inkâr etme! Sabahýnda ben, akþamýnda, gecende hatta…, Evet, dinle bak atan canýnda ben. Ýçin dýþýn birbirine girmiþ… Kavgasý ben… Saçlarýnda, gözlerinde, nehirdeyim, Sarýp sarmalamýþým her yandan; Ruhumda ise sen… Ýkimiz olmuþuz sanki görünmez tek beden Ey yâr! Ne olur bana bir kez “gel” desen…
Bitmedi mi hendesen? Aþk üzerine, Dünyalarý iþlersin desen desen. Bekliyorum, alýp da beni Gergefine gersen; Ya da kapýnýn önünde, Kurumaya yüz tutmuþ dal gibi diksen.
Ey yâr! Say ki ben, Kurumuþ bir dere kenarýnda yaþayan, Suya hasret bir süsen. Ne olur? Birkaç damlacýk suyla, Beni çilesen, Ya da bir kerecik “gel” desen…
Ah, iki gözüm, Gül yüzlüm. Ah-sen… Ah-sen… Basit, dizeler peþinde sürüklenen Gazele benzer gönlümü bir görsen…
Güneri Yýldýz (Elazýð, 08.02.2011)
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.