ARZ-I HAL
Doðmamýþ günler var hançeremde,
Gün ýþýðý deðmemiþ sevdalar...
Alaca karanlýklara mahpus,
Kör, köhne bir kuyunun, en dip kuytusunda,
Kimsenin aþinasý olmadýðý,
Kimselere aþina olmayan...
Karun’un batmýþ hazinesi kadar zengin,
Bir onun kadar kayýp…
Midas’ýn kulaklarý kadar (güya)sýr,
O’nun kadar da efsane-i garip…
Kulaktan kulaða söylenmiþ,
Lakin kimse görmemiþ…
Eylülde dökülen yapraða teselli olmuþ,
Nisanda açan çiçeðe meyve muþtusu...
Kardelenler misali zamansýz açmýþ belki;
Ama onlar kadar meydan okumuþ,
Ayaz yüreklerin mart kýþlarýna...
Ne sýcaðýnda kavrulmuþ aðustosun,
Ne soðuðuyla donmuþ ocaðýn...
Velhasýl çýnar olmuþ, dimdik kalmýþ,
Kardelen olmuþ, karlara bas kaldýrmýþ...
Volkanýymýþ, bilmem ki hangi daðýn,
Odu içerde.
Ýnceden dumaný baþýný sarmýþ…
Beyaban olmuþ gönül,
Bahar-i nazeninken ne çare.
Ömür gülünün miadý doldu ey can!
Budur yürekte çaresiz yâre…
Zeynep Ünal
Seslendiren :TURGAY COSKUN
]
Sosyal Medyada Paylaşın:
mihrümah sultan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.