Suretin kayýp giderken
Ellerimden
Bir figüraným sahnede
Düþerken aynalara
Ýzim, gizim, matemim
Kalmadý geriye
Benliðim
Mecalsizdi kelimelerim
Derinimde yamalý bir hüzün
Týlsýmýný yitirmiþ
Bir efsane gibi
Yitip gidiyorum boþluðunda
Mahþerinde boðulduðum gözlerin
Durgun bir deniz þimdi
Yârim, yârenim, her þeyim
Beni bana býrak
Demiþtim
Sürükleme isyana
Toplayamam paramparça varlýðýmý
Þimdi böyle yarým
Kalmayacaktý
Sürüp gidecekti bu rüya
Paslanmayacaktý umut kanýmda
Bir ömür esmeyecekti
Bu deli rüzgâr
Sevdanla harap olmayacaktým
Artýk benim deðil bu ömür
Ellerinde kukla...
Ama olmadý
Kýlýç kýnýnda durmadý
Bir yaným
Hep
Aðlamaklý kaldý...
RANA