BABA'MA
Hatýrlamak istiyorum ne zaman tanýdým babamý
Ona ne zaman Baba dedim?
Çocuklukta yaþanýr her þey ama hayat büyütür bizi.
Gün olur evde bir silüet belirir
Güçlü kuvvetli elleriyle okþar sever çocuðunu.
Yüzü az gülse de kim bilir ne kadar þefkatlidir
Nasýldýr kalbi?
Ýçinde ne duygular yaþar?Ne kavgalar eder?
Kendi kendiyle bilemezsin ki...
Anladýðýnda zaten
Daha çok sever güvenirsin bu adama
Yani babana.
Ben de sevdim hem de çok
Hep ayrýlýklar yaþadým her geçen gün büyüyen sevgisini
Hep içimde taþýdým.
Maviydi gözleri Mustafa Kemal’in gözleri gibi
Kumral yakýþýklý bir adamdý benim babam
Tam bir centilmendi.
Çok sigara içerdi
Söndürmeden birini diðerini yakýp içine çekerdi.
Zevk miydi sigaradan aldýðý yoksa?
Zehir miydi ciðerini dolduran?
Üzülürdüm korkardým dumanýndan
Zarar görmemesini isterdim babamýn.
Ama öksürürdü nefes alamazdý
Sigaranýn dumanýndan.
Bende nefesimi tutardým
Babamýn çektiklerini çekmemek için.
Boðulur gibi olurdum havasýzlýktan
Ama yine de Tanrý’ma dua ederdim.
Oksijen olmak isterdim yüreðinde
Çocuksu dileklerimle.
Evlatlarýndan uzaklarda
Almanya’nýn tozlu fabrikalarýnda geçen ömrü
Ayrýlýklar üzerine kurulmuþtu babamýn.
Dayanmak için acýlara sigaradan kuvvet mi alýyor?
Yoksa dumanýnda hayaller mi kuruyordu?
Zaten zor yýllardý o yýllar
Telefon da yoktu
Postaneden yazdýrdýðýnýzda
Saatler geçiyordu.
Bir cýzýrtý dahi duyamadýðýmýz günlerdi
Haftalar aylar sonra geliyordu
Hasret kokan mektuplar
Babamýn alýn teri kokan
Ellerinin kiri kokan mektuplar.
Tekrar tekrar okuduðum
Doyamadýðým öptüðüm kokladýðým mektuplar.
Her okuduðumda gözlerimi dolu dolu eden mektuplar.
Okuyup yeni bir mektup gelinceye kadar
Bembeyaz kaðýttan mektuplarý saklardým
Yüreðimin üstündeki cebimde
Köyün çamurlu yollarýndan
Þeyhli Ýlkokuluna gitmek zordu evimizden
Yollar çamur çoraktý.
Yýllar sonra kum ve çakýlla kaplandý.
Okumak isteyen bir çocuktum
Hýrsla derslerime çalýþýyordum.
Oðlum okuyacak diyen benden umut duyan
Benden büyük adam olmamý bekleyen babamý
Utandýrmamak için
Okudum yýllar geçti
Huzur ve güveni saðlayan bir adam
Emniyet Amiri de Emniyet Müdürü de oldum.
Ama babama doyamadým sevgisine hep hasret kaldým.
Onlardan uzaklarda,
Gurbette olmanýn acýsýný yýllarca yaþadým.
Döndüðümde evimize sevinçlerine þahit olurdum
Mutlu olduklarýný fark ederdim.
Ayrýlýrken otobüse bindiðimde hep baþý yana eðik
Gözyaþlarýný saklarken görürdüm
Oðlum dayanamýyorum diyordu bazen
Gurbetin çekilmezliðinden söz ederken.
Ve yýllarýn yükü mavi gözlerinin ferini söndürdü.
Rahatsýzlandý ciðerlerinden
Kötü huylu bir tümör yüzünden.
Alman fabrikalarýnýn tozlarýmý kaplamýþtý ciðerlerini?
Yoksa gurbetin acýsý mý?
Ve dayanamadý bir yýl önce hastane odasýnda veda etti bizlere,
Ardýnda onurla þerefle yaþanan bir ömür býraktý
Sevgisini altýn kalemi ile çizdi kalbimize.
Artýk çok özlüyorum babamý.
Yaþýyor yaþayacak yüreðimde
Eski günlerdeki gibi.
Asla öldüremeyecek hiçbir þey,
Hatýralarý silinmeyecek yüreðimden
Her ziyaretimde Merhaba baba ben geldim
Nasýlsýn diyeceðim,
Dua edeceðim ellerimi açarak huþu içinde caným babama
Sevgimi dökeceðim gözlerimden damla damla dua dua. 2007.Tunceli.OSMAN ÖZTÜRK
Taflan Mevsimi þiir kitabýmdan....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.