ANNE
Ah anne sen gittin gideli
Yalnýzlýklar içinde yanýp tutuþtum.
Alev alev yaktý hasretin anne
Sensiz yetim garip bir adam oldum.
Gurbet alnýmýza yazýlmýþ anne
Sen cennetinde bense dört daðýn arasýnda
Yapayalnýz düþtüm
Yaban ellerde mahsur kaldý gönlüm anne.
Her gün sýcaklýðýný hissediyor ,seni özlüyorum
Çok istesem de engel oldu mesafeler
Her gün mezarýna gelip duamý edemedim
Doyasýya hasretimi gideremedim anne.
Sana anlatacaklarým var bir hayli birikti anne
Ne olur affet beni yanýnda olamadýðým
Baþucunda duamý okuyamadýðým için anne.
Anne hep düþünür dururum
Çocukluk günlerimi hatýrlayamam bugünkü gibi
Unutmuþ olabilirim bazý þeyleri.
Ama ,ama bildiðim þu ki
Sana asla saygýsýzlýk etmedim ,elimi kaldýrmadým anne
Kalkan el hep havada asýlý kalýr
Onu ancak annenin affý indirir derler
Eðer sana kalktýysa elim havada donup kalsýn anne.
Her gece yatarken seni düþünüyrum
Beni okþayýp seviyorsun eski günlerdeki gibi
Sesleniyorsun uzaklardan sana koþuyorum sarýlmak için
Ama seni tutamýyorum anne.
Peþinde koþmaktan kan ter içinde uyandýðýmda
Anlýyorum seni rüyalarýmda yaþattýðýmý.
Yýllar su gibi akýyor
Haretin içimde büyüyor anne.
Zaman benim için hiç bir þeye merhem olmuyor
Yaram kanýyor acýtýyor yüreðimi sana aðlýyorum anne.
Hýçkýrýklarýma çocuklar uyanýyor
Gözyaþlarýmý siliyorum
Ama gözlerimden resmin hiç silinmiyor
Hasretin dinmiyor anne.
Okulum için ayrýlýrken köyümden
Þefkatli göðsünden yola düþerken yapayalnýz
El sallarken aðlamaklý gözlerle ellerin gözümün önünde
Bayrak gibi sallanmaya devam ediyor anne.
Dalgalanýyor yüreðim senin sevginle
Günler uzadýkça hasret daha bir yakýyor
Sanki kýzgýn demir gibi yaramý daðlýyor
Canýmý acýtýyor anne.
Buluþacaðýmýz günü iple çekiyorum
Seni özlüyor çok özlüyorum
Seniniçin aðlýyor
Duamý hiç eksik etmiyorum
Mavi gözlü annem benim bir tanem. 2007. OSMAN ÖZTÜRK
Taflan Mevsimi þiir kitabýmdan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.