haydi gel prenses ýssýz bir göl kenarýnda öpüver göðsümdeki kurbaðayý belki prense dönüþür dudaklarýnda…
bil ki ben ýssýz mezarlardaným ölmüþ bir aþk yatýyor baðrýmda.
haydi gel prenses, bölüver kalbimi yarýsý senin elinde yarýsý bende kalsýn lades oynarýz seninle; korkma asla aklýmda demem yenilirim yenilmemi istersen.
istersen elim yandý oynarýz yanarsa elimde elin çekerim elimi elinden; istersen dilimden adýný benden seni sökersin bir kelimeyle.
dilersen birlikte koþarýz iki yýlký atý gibi nereye gittiðimizi bilmeden eðer kýrýlýrsa kalbin bu yolda yine korkma seni yarý canlý býrakmam vururum ruhumda!
belki de gönlümdeki gözeden bir yudum içer o zaman inanýrsýn aþkýn tanrýsýna deðil tanrýnýn aþkýna!
haydi gel prenses her nefeste saðanak gibi geleceksen gel yoksa dönüp de bakmam yaðýp da geçen nisan yaðmuruna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.