Hiç Acımadı ki

Ardýnda düþtü yüreðim ellerinden;
Hiç acýmadý ki.
Çocukken de düþerdim;
Kanardý dizlerim.
Acýyý gururuma yediremez:
“Hiç acýmadý ki” derdim.
Gururum yine sahnede;
“Acýmadý” dedirtiyor.
Çocukken dizlerim kanardý.
Þimdi yüreðim kanýyor.

Alýndýn ellerimden sen;
Artýk yoksun.
Çocukluðum gibi alýndýn elimden.
Uyandýrýldým bir düþün en güzel yerinden.
Oysa önlüðümün tüm düðmelerini açar,
Kolalý, beyaz yakamý yana savururdum.
Mahalle arasýnda maç baþlar,
Ben hayata gol atmak için topa vururdum.
Oysa hayattan hep gol yedim,
Ne o mahallem var artýk,
Ne benim yaným senin yerin.
Çocuktum, kolalý yaka boðazýmý keserdi.
Þimdi nefesimi kesti senin gidiþin.

Hayalleri biriktirirdim kumbaramda,
Gazoz kapaklarýndan bir dünya kurardým.
Ceplerim misketlerle dolardý, taþýyamazdým.
Sonra yüreðim aþkla doldu taþýyamadým.
Yumurta kokardý beslenme çantam,
Hani birazda elma kokusu sinerdi.
Gidiþini bir anlasam.
Belki ayrýlýk da içime sinerdi.
Gazoz kapaklarým, misketlerim,
Kumbaram ve hayallerim vardý.
Gün geldi misketlerim çalýndý.
Oysa her düþe birlikte uyumuþtuk seninle
Sen gittin hayallerim çalýndý.

Ardýndan düþtü yüreðim ellerinden.,
“Hiç Acýmadý ki”
Ve ben sana bundan baþka hiç yalan söylemedim ki.

Aðustos 2010


Mehmed A.Aksu
Sosyal Medyada Paylaşın: