TÜRKÜ GÖZLERİNDE SEVDAM ESİR

Yine "acaba"larla baþlayan bir gündeyim...

Zaman benden yana kaçamaksýz,

Mevsimler bir hüzzamýn güftesinde takýlý...

Ýçimdeki göllerin durgunluðu ve derinliði katmerleþmede...



Eþyalar el deðiþtirirken, ruhum hala sende firarda...

Beynimin her hücresinde isimsiz bir sevda mýhlýdýr.

Doyumsuz hasretlikler acýnýn teknesinde,

Zehirle yoðrulan bal olur, yendikçe yakan, kavuran...

Saçlarýmdaki herbir ak, sevdamýn katline ferman olur...

Çaresiz gülün dikeni, kendine hançer olur...

Cümle cihan faydasýz, dualar aðlar durur.



Ne rüzgar sen kokar, ne selam getirir turnalar.

Bulutlarýn bile yaþý yok, isyaný yok, hüznü yok...

Umutsuz sevdanýn teslimiyetinde beden hissiz...

Hüznün burukluðunda akan yaþlarda, gözler bile çaresiz.

Dil lal kesilir, beden soluksuz tarumar bir bahçe...

Canda hayat kesik, cana özlemiyle derbeder...

Biten bir bedende, sevdam türkü gözlerine esir...



remzihan


Sosyal Medyada Paylaşın: