BİR ŞAİR/BİR YARA:

’Bir þiirde, bir satýr saklayabilir baþka bir satýrý...
Nasýl ki bir kavþakta bir tren belki örter bir treni ...
Aþkta, baþka bir sitem saklayabilir bir sitem
ve küçük bir serzeniþte, koskoca bir þikayet gizlidir belki ...
Bir adaletsizlik bir baþkasýný saklayabilir - bir sömürgeci bir baþkasýný.
Bangýr bangýr bir kýrmýzý üniforma bir tane, bir tane daha.!’

-Kenneth Koch-



I

Bir çýðlýk gibi düþtüm yollara / bir þair edasýyla...
beni bekleyen hiç kimsem yok,
yalnýzlýðýn derin mezarlýðýnda...
zedelenmiþ masumiyetimi ve yokluðunu bölüþtüm
kimsesiz çocuklarla!..

yetmedin!..
yetmedin!..

iþportaya düþmüþ bir mal gibi satýlýrken insanlar
ve intikam duygusuyla harcanýrken sevgiler
her sokaðýn ýssýzlýðý ve bozuk siciliydim
þarkýsýna dargýn, hüzün müptelasý bir nota...

karanlýk bir pusuda gizlenir sýrtýnda tabancalar
pusularýn dostu yok!..
yeni bir memleket bul kendine

bu mülteci akþamlarda
yanlýþ cümleleri park ettin doðru þiirlere
söyle, sen hangi cehennemin þairisin?..

II

Siz gülün, býçak yarasý gibi acýyan çaðda
biz aðlarýz...

Tutuþturun yangýnlarý / biz yanarýz sizin yerinize...
siz yýkýlýn - biz doðruluruz..

Siz yazýn dramlarý
telaþlanmayýn, biz oynarýz...
siz doðup, yaþayýp
hayatý suçlayýn;
ama kaygýlanmayýn,
kaygýlanmayýn!
biz, ölürüz sizin yerinize de..

Kürtajlarda unutulan yaðma aþklarda
siz daðýlýp, parçalanýn; biz toplarýz...
siz eksilin, biz çoðalýrýz..

Sonra, siz teþebbüs edin
biz intihar ederiz yerinize de...

siz yemin edin, biz tutarýz;
anlamlý þiirlerde, anlamsýzlaþýn
biz anlam yükleriz size...

Siz aþýk olun, aleyhinize delil þu gecelerde
biz severiz sizin yerinize..
siz kavuþun, biz ayrýlýrýz, sizin yerinize...

Ve biz kirlenelim;
kirlenelim de / siz temizlenin bizim yerimize de..


III

kimse bilmez kimsenin yarasýný,
sadece bir yara daha eklenir öteki bir yaraya...

yönümü saptayamýyorum;
yara izlerimi takip etmeliyim

sonra yine davalar açýlsýn aleyhime
hayatla, ölümü yarýþtýramam
özgürlüðü yarýþtýrmam, mahpushanelerle!..

sýnayamam, bir yarayý, baþka bir yarayla
bir þiiri öteki bir þiirle
bir göçebeyi yolculuklarla
geçmiþi, gelecekle sýnayamam...

ve sýnayamam karanlýðý bir körün gözüyle
o körün gözlerinde kendini sýnayan karanlýk
ey karanlýk, kendini ne sanýyorsun sen!..



(Birdal ERDOÐMUÞ/2006)




Sosyal Medyada Paylaşın: