SESİNE SIĞINAN TÜRKÜLERİM -II-

/’Her zorba yapayalnýzdýr. Çünkü ona ihanet eden en yakýn dostlarýdýr.
Her zorba, zorbalýðýn kýsýr döngüsünde kendi yarattýðý zorbalýðýna
ve baský tekniðine yenik düþmeye yargýlý ve yazgýlýdýr!..’/

(Zenon)

I

Hisleri sabýkalý ve yüreði burkulmuþ bir orospudur hayat, ülkemin buruk bilançosunda!..

Hüznün, acýnýn, açlýðýn, acýmasýzlýðýn hüküm sürdüðü bu kente bir isim bulamadým.
birine verdiðiniz sevgi size ansýzýn gözyaþý olarak geri döner...

Beni yalnýzlýða ihbar eden kadýnlar epilasyon yaparlar uzayan yalnýzlýklarýna
ve kasýklarýna bir þehvet daha monte edip, sarýlýrlýrlar porno-grafik hayallerine.
kýrýk aynalarda gecikmiþ bir makyajla ikinci bir yüz tazelenir
aþklar linç edilir, masumiyet yanar
ve buz tutar heyecanlar!..

Hayatýn taciz ettiði burjuvalar
ve uyuþturucu madde baðýmlýlarý pahalý sürükleniþlerde..
/Saldýrýda bulunulmadýkça kimse özgürlüðüne düþkün deðildir
yalnýzlýða hüküm giymeden kimse süpürmez kalabalýðýný./

Üstünde çok düþünülmüþ, hunharca iþlenmiþ aþk cinayetlerinin
hafifletici sebepleri simsiyah gözyaþlarýdýr
ve kim vurdu ya gitmiþ sevinçleridir..

Herkesin borcu vardýr oysa yollara, yolculuklara
gecikmiþ adýmlarla ödeyemezsiniz ... ödeyemezsiniz!..

II

Gitmeliyim;
yüzümde azarlanmýþ bir çocuk hüznüyle
ve kanayan parmak izlerimi hayatýn kirli teninde býrakarak

Gitmeliyim
kýnýnda paslanmýþ bir býçak gibi...
bu þehrin arka sokaklarýnda sýnýr tanýmaz delikanlýlýðým,
býçaklarýn saplarýnda adým kalacak...
çaðdaþ çarmýhlarda tenim kalacak
ne yerim ne de yurdum kalacak

Zulamda ýsrarlý kederlerim
ve akþamýn duldasýnda paramparça özlemlerim
hiçbir þeyin seni anýmsatmadýðý boþluklara býrakarak kendimi
acýlarýn o kaygan zemininde koþarak, suretini yollara nakýþlayarak
soluðumda çürümüþ sevdalardan kendimi toplayarak gitmeliyim...

gitmeliyim!..
saçý okþanmamýþ yetim bir çocuk yazgýsýyla...
ardýmda batýk þehirler ve bedeli peþin ödenmiþ yenilgiler býrakarak
ayaklarýmda yorgunluðu, yarasý taze bir aþkýn-
ve ceplerimde hayatýn iç kanama þiirleri, sessizliðe dokunarak
ve aksayarak gitmeliyim...

gitmeliyim
çünkü, dokunmalarýnýz sýzlatýyor yaralarýmý...
anlamýmý devralsýn yollar, hep bilmediðim silik yüzünde zamana tanýklýk ederek...

III

Bir pranga hoyratlýðýyla yaþanýrken sevgiler
kim bilir, bedenine kaç aþk daha gömülecek senin
kim bilir, kaç insan, kaç kez daha bedeninde kaybolmuþ aþklarýný arayacak!


(hiç þüphe yok ki, bir çocuðun ana rahmine düþtüðü an da baþlamýþtýr rastgele acýsý)

ben acýnýn tarihi ve uzun yürüyüþlerinin, çýplak ayaklarýyým
sesimin deðdiði her yerden çýðlýklar fýþkýracak
ve ben bir kere daha söyleyeceðim o türküyü

bir kere daha...
bir kere daha...

ellerimi size býrakýyorum
ve yazgýsý ertelenmez sevdalarda suçlanýþlarýmý
yaralý bilincimi, iðdiþ edilmiþ, tamir edilemez duyarlýklarýmý!..

IV

/ve...
gitmeliyim!..
’soðuða direnen avuçlarýma hohlar gibi ciðerlerimin sýcaðýný...’/



(Birdal ERDOÐMUÞ/2000)


Sosyal Medyada Paylaşın: