Tanıyorum seni

Kilometrelerce uzaklardan
tanýdým ben seni,
gözlerini biliyorum
ellerini
Kuþlar kadar özgür depreþen yüreðini
biliyorum ben
Ne denli hoyratlýk varsa bakýþlarýnda,
saçlarýnda rüzgar
Ve düþüncelerin neresindeyse hayatýn
biliyorum içinin alemlerini…
Her göz kýrpýþýn,
nefes alýþýnla bir,
kelebek ömürleri yükleniyor huzuruma
Sevincime hasret,
gülüþüme vuslat iniyor göklerin mavisiyle…


Gözlerini diyorum, ýþýl ýþýl gözlerini
Tanýyorum…
Yediveren gülleri gibi
Bakýþlarýnda mevsimler,
Buðusunda iklimler deðiþir…
Sonra, göz kapaklarýn perdelerse
Kýraðýlar yaðar gönlüme
Yaðmurlarýný da biliyorum,
Tane tane inince bulutlarýndan,
Yýldýrýmlar gibi kirpiklerin çakar,
Beynim diyorum beynim dayanmaz buna
Dizginsiz atlar belirir apansýz,
Nal sesleri harap eder ruhumu…


Ýçinde þafaklanýnca düþlerin,
Gün ortasýnda yorulan o yüreðin,
Kýrýlgan bedeninde nafile ikindiler
Zühre yýldýzlý geceler belirir alnýnda,
Öpülesidir o pak alnýn bu yüzden….
Ne denli dirilirsen, þafaklarýnda matem,
Þen þakrak bülbüller avuçlarýnda,
Hürriyetse hürriyet, tutsaklýksa tutsaklýk,
Tüm ihtimaller yeð ederim delice,


Hýrçýnlýðýný da bilirim,
Parmak uçlarýnla tutunursun pürtelaþ,
Belirince kaþlarýnda çatýlý bir çift mavzer,
Eylemlere atýlýrsýn, güzelliðini gizlemeden…
Kalbinin çarpýntýlarý sarar bedenimi benim,
Dur! Dense benim yüreðim durur!
Þaþmýyorum cesaretine herkesler gibi,
ruhum seninleyken þaþýlýr mý bu hale,


Muhittin Daðhan

Sosyal Medyada Paylaşın: