Belki hiç þafak sökmeyecek, Güneþ hiç dogmayacak yarýnlarýma. Bir bulutun gölgesinde serinlemeyecek, ...Tel tel dökülürken umutlarým. Bir deli rüzgar esecek sadece, Baþucuma dikilen selvinin dallarýna.. Hoþçakalýn umutlarým, Hoþça kalýn yaþayamadýklarým,hayallerim. Ve hoþçakal sevdiðim... Yarýn bayram yeri gibi þenlenecek yüreðim, Ak kefene bürünürken bedenim, Sadece o saracak,o koklayacak Bagrýnda saklayacak bu beþ para etmeyen emaneti.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskunkalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.