Birgül Afşin
SESSİZLİĞİMİ SUSTURAN ADAM
Birgül Afşin

SESSİZLİĞİMİ SUSTURAN ADAM


SESSİZLİĞİMİ SUSTURAN ADAM



Koparır ruhumu bedenim
Uçurumun kenarında kanat çırpar duygularım
Kudurur içimdeki acıyan yanlarım
Oturur sabahlara kadar ağlarım…

Kalp atışlarım artar günden güne
Hoyrat bir rüzgar eser saçlarımdan
Yanaklarımdan süzülür bir damla yaş
Akar yüreğimdeki denize
Kocaman bir göl olur
Dökülür tırnaklarımla kazıdığım
Baş harfi belli olmayan isminin üzerine

Ellerim titriyor sana şiir yazmaktan
Satır başlarındaki kelimeleri yutuyorum tek seferde
Boğazımda kalıyor arsız ifadeler
Git gide daha çok yanıyor canım
Saklı kalan ne varsa gözlerimde
Taşırım ruhumun en ücra köşesinde
Sessizliğimi susturan adam
Kaç kelimenin arasında sıkıştı ruhun
Sen misin kaderim
Sen misin yazım
Bir ömür boyu
Yalnızlığa susadım
Bahar getirdin kışıma
Yüreğimdeki buzulları erittin bakışınla
Gözlerimden gözlerime bir köprü kurdun

Sen sessizliğimi susturan adam
Sevdanı hangi mavi denizin ahengine kaptırdın
Güneşsiz sabahlarda uyandım
Korktum hayatsız perdeleri açmaktan
Yanımda seni bulamamaktan korktum yine
Kaç gece yakaladım firari kaçışlarını
Bir karar ver ne olur
Ya kal de yada çek git !

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.