Kullar Küsecek
Daðlarýn üstünden, aþýp da geçsem
Uzun, ince giden, YOLLAR küsecek
Hiç selâm vermeden, koþup da geçsem
Yemyeþil aðaçlar, DALLAR küsecek…
Buncasýna raðmen, bizi yeðleyen
Derdi ortak edip, sýrrýn söyleyen
Darda kaldýðýnda, imdat eyleyen
Bizden medet uman, KULLAR küsecek…
Azamet timsali, otaða girsem
Atlas yorganlara, elimi sürsem
Saraylara ipek, halýlar sersem
Kýl çadýr içinde, ÇULLAR küsecek.
Baþta; bizim için, köz olup yanan
Hasret pýnarýndan, su içip kanan
Ateþten kavrulan, sevgili canan
Bize kucak açan, KOLLAR küsecek…
Aþým bereketli, bitmez ki yesem
Yaðmur; þýpýr-þýpýr, sis; çisem- çisem
Her þeyim güzeldir, tatlýdýr desem
Sarý mum petekte, BALLAR küsecek…
Kale gibi sýrtým, daða yaslasam
Yoksulu giydirsem, açý beslesem
Tacýyla, tahtýyla, yâri süslesem
Beyaz gelinlikte, ALLAR küsecek…
Mutluluk tacýný, giysem baþýma
Kudret kalemini, sürsem kaþýma
“Deli- dolu sevdi”, yazsam taþýma
Beni omuzlayan, SALLAR küsecek…
Necati oynasa, sazýný çalsa
Neþeyle eðlense, mutluluk dolsa
Gurbet illerinde, otursa kalsa
Bütün cümle âlem, ELLER küsecek…
Necati Ocakcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.