....
O,
nefessiz kalýþýný anlatýrdý bana...
mahsen de geçen zaman da...
Ey Gökyüzü derdi soðumuþ ses telleriyle
asýlý yýldýzlara bakarak demir parmaklý zindan da
ve ay çýkana kadar devam ederdi serzeniþleri...
O,
Maviler arasýnda kayboldu derdi
sular çekilenceye kadar olsa gerek...
ve yosun sarmýþ bedeninin de daha tazeydi son tebessümü o na
sanki o na bakarcasýna artýk özgürlük diyordu
ölümün kýyýsýn da gece çok çabuk geçmiþti belki de
ilk defa kapýyý o kapatmýþtý
sabahlar olmalýydý
ve doðmalýydý yeni gün
O sýcaklýðýný hissetmeliydi artýk
saatler sonra
belki de gözlerinin kýyýlarýna vuran ýþýðý hissetti
doðuyordu gözlerin de ilk günkü gibi
sýcak ve taze
ve gün doðmuþtu
kapaklarýný açtýðý gönlüne zafer benim diyordu
O kapý önünde belirmiþti
Uzun ve güzel
bakamýyordu gözleri
ve doðmuþtu özgürlük
yol görünmüþtü düþüncelerine
çýkmalýydý
ve haykýrýyordu
Güneþe uzatarak gözlerini
iyiki doðdun
iyiki varsýn dedi
ve son olarak
özgürlük güneþle baþlar dedi
ve uzandý ittiði sehpanýn dibine
üzerin de sadece
bir not vardý
özgürlük adýna çekiyorum sehpamý...
Berhami....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.