.....Ayrýlýk meltemlerinin estiði þu günlerde
son/baharý özledim.....
yapraklarýn sararmasý
güzlerin güneþ gibi yansýmaydý gülüþün oysa
kayboluþlarýn zamaný durdurmanýn bir anlamýydý anladým
yaklaþan vakit derin sessizliðin soðuk kýþ günlerin baþlamasýydý
odam buz tutmuþ,yüreðim tarumar olmuþ yaralý ceylan gibi
bir odadan býr odaya savruluyordu
rüzðarýn þiddetini arttýrmasýyla sararan yapraklar tel tel dökülüyordu
evet iþte bu gece
bu gece hiç bitmeyecek
ve
unutulmuyacak sahnelere imza atacak
gözyaþlarým tsunaimi dalgalarý gibi dagýlýyor
alabora olan yüreðim çernobil gibi sarsýlýyordu
nerdesin
gönlümün virane yangýný
alev gibi tutuþan yüreðim ellerine hasret kaldý
gözlerinin gözlerimin temasýnda buluþmasýný özledi
resmin duvarda bakýþlarýn þimþek gibi yüreðimi kavurmakta iken
sen beni býraktýp ta gittin
gittin vefasýzca
biliyorum ki
kaç gece daha sensiz sabahlýyacaðým
ve
kaç gece daha güneþsiz yarýnlara uyanacaðým
oysa ki;
sensiz buz tutan yaným
senden sonra hiç olmuyacak
olmuyacak..