hep beni gül dalýnda diken sandýnýz o yüzden ellerinizin ýraðýnda sevdiniz gölgeli güneþlerde kuruttunuz ýslak tenimi kanayan gözlerimi ise fecrin uzaðýna karanlýðýnýz mý aydýnlýk, aydýnlýðýnýz mý karanlýk hiç bilemedim
kelime kývrýmlarýnýzýn ustalýðýnda vururdunuz hecelerimi dilimi ýsýrýrken düþüncelerim, dudaðýmda paslý kelepçeler ketum geceler gibiydi durgunluðunuz mehtapsýz gecelerde küskün göller gibi ahraz ve ýssýz
ah bayým!... hiç inancýnýz yoktu aþka kurak mecralarýmý ýslatan bir damla yaþýnýzda Asya çöllerinin tuzunu basardýnýz yaralarýma dökülen kabuklarýmý Kýzýldeniz’e… bense her erguvan kokulu sabahý siz sanýrdým güneþin gözlerinin alazýný da
her gece Rapunzel’in saçlarý gibi uzatýrdým hayallerimi kucaðýnýza siz bayým, hiç gelmezdiniz! bense her dolunay boðulurdum suskunluðunuzda
....
yine de ben uzaðýnýzda sizi ölürcesine...
ayþe uçar 25 / 04 / 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.