KOKUN
rüzgarýn esintisiyle
penceremden
kokun esti bir seher vakti....
Kokun sarmýþtý bedenimi
seni bana getirsinler
Sýkýldýðýn saatlerdi
gökyüzüne bakýnýyordum
yýldýzlarý sayýyordum
Geceye sen gelmesende
yýldýzlarla selam yolla
onlar getirler bana
rüzgar kokunu getirdiði gibi ....
CEMAL CEBE
24.04.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.