Hayat bana hiç gülmedi Yalnýz olduðumda aðlardým Birileri varken yanýmda hep gülerdim Yalnýzlýðýma sarýldýðým gecelerde Hayatýn derin kuyularýndayým þimdi
Çocukluðumdan hiç birþey kalmamýþtý Yapmak isteyip de yapamadýklarýma... Evimizin o sýcak mutluluðuna Kardeþler arasýnda itiþmelere Anlamý olmayan þakalarýn Þimdi gözlerimi yaþartýyor Buruk gülümsemeyle Piþmaným þimdi ……. Þidetli rüzgarlara kapýlýp gitmiþim Ýçimdeki hayat yolculuðunu yaparken Geçmiþte kalmýþ bütün hayallerim Kim bilir ne zaman hatýrlayacaðým Yaþayamadýklarýmý bir daha Yýllarýmý harcadým Kimbilir kaç defa yan yana geliriz Kaç kere güleriz ey hayat hiç gülmedin bana CEMAL CEBE 25.04.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemalcebe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.